катало́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
катало́нка |
катало́нкі |
| Р. |
катало́нкі |
катало́нак |
| Д. |
катало́нцы |
катало́нкам |
| В. |
катало́нку |
катало́нак |
| Т. |
катало́нкай
катало́нкаю |
катало́нкамі |
| М. |
катало́нцы |
катало́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
катало́нка катало́нка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
катало́нка,
гл. каталонцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
катало́нцы, ‑аў; адз. каталонец, ‑нца, м.; каталонка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. каталонкі, ‑нак; ж.
Народ, які насяляе Каталонію — вобласць на паўночным ўсходзе Іспаніі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)