катава́льня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Месца катаванняў.

|| прым. катава́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катава́льня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. катава́льня катава́льні
Р. катава́льні катава́лень
катава́льняў
Д. катава́льні катава́льням
В. катава́льню катава́льні
Т. катава́льняй
катава́льняю		 катава́льнямі
М. катава́льні катава́льнях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

катава́льня ж. (место пыток) засте́нок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

катава́льня, ‑і, ж.

Тое, што і засценак ​1. Для цябе [Міхал] былі падрыхтаваны пасткі, катавальні. На цябе былі нацэлены боты, зброя патрулёў і вартавых. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

като́ўня, -і, мн. -і, -яў, ж. (разм.).

Тое, што і катавальня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

като́ўня ж., см. катава́льня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засте́нок м.

1. (место пыток) катава́льня, -ні ж., засце́нак, -нка м.;

2. ист. (небольшое селение) засце́нак, -нка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ізмы́лішча ’абрывісты бераг, падмыты вадой’ (Касп.); параўн. рус. дыял. измывной (песок) ’вымыўны, які вымываецца вадой’, измывчивая (волна) ’падмываючая бераг, вымываючая пласты’ (Даль). Утворана ад дзеяслова змыць (і‑ мае пратэтычны характар) пры дапамозе суф. ‑лішч‑а, як мачылішча, мачулішча ’месца, дзе мочаць лён’, мучылішча ’катавальня’. Сцяцко, Афікс. наз., 50.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)