касі́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
касі́рскі |
касі́рская |
касі́рскае |
касі́рскія |
| Р. |
касі́рскага |
касі́рскай
касі́рскае |
касі́рскага |
касі́рскіх |
| Д. |
касі́рскаму |
касі́рскай |
касі́рскаму |
касі́рскім |
| В. |
касі́рскі (неадуш.)
касі́рскага (адуш.) |
касі́рскую |
касі́рскае |
касі́рскія (неадуш.)
касі́рскіх (адуш.) |
| Т. |
касі́рскім |
касі́рскай
касі́рскаю |
касі́рскім |
касі́рскімі |
| М. |
касі́рскім |
касі́рскай |
касі́рскім |
касі́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
касі́рскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да касіра, належыць яму. Моладзь абсталявала залу для спектакляў. Самі зрабілі сцэну, прыбудавалі касірскую будку. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
касі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Службовая асоба, якая распараджаецца касай, выдае і прымае грошы, каштоўныя паперы, прадае білеты; работнік ка́сы (у 1 і 3 знач.).
|| ж. касі́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).
|| прым. касі́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)