касячо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
касячо́к |
касячкі́ |
| Р. |
касячка́ |
касячко́ў |
| Д. |
касячку́ |
касячка́м |
| В. |
касячо́к |
касячкі́ |
| Т. |
касячко́м |
касячка́мі |
| М. |
касячку́ |
касячка́х |
Крыніцы:
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
касячо́к 1, ‑чка, м.
Памянш.-ласк. да касяк 1. // Невялікая металічная набойка на абцас. Падбіваць касячкі.
касячо́к 2, ‑чка, м.
Памянш.-ласк. да касяк 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)