касяну́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. касяну́ касянё́м
2-я ас. касяне́ш касяняце́
3-я ас. касяне́ касяну́ць
Прошлы час
м. касяну́ў касяну́лі
ж. касяну́ла
н. касяну́ла
Загадны лад
2-я ас. касяні́ касяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час касяну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

касяну́ць,

гл. касануць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касану́ць і касяну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да касіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)