касця́нкі, -нак, адз. -нка, -і, ДМ -нцы, ж. (разм.).

Тое, што і касцяніцы.

|| прым. касця́начны, -ая, -ае і касця́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касця́нкі, -нак обл., см. касцяні́цы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касця́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. касця́нка касця́нкі
Р. касця́нкі касця́нак
Д. касця́нцы касця́нкам
В. касця́нку касця́нкі
Т. касця́нкай
касця́нкаю		 касця́нкамі
М. касця́нцы касця́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

касця́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Плод раслін (напрыклад, вішні, слівы і інш.), адзінае семя якіх заключана ў цвёрдую абалонку.

2. Тое, што і касцяніцы. Вакол сасонак — буйныя сакавітыя касцянкі, верас. Бажко.

3. Сорт ігруш. Касцянку я добра памятаю. Гэтымі ігрушамі .. некалі мяне і маю маму частавала дзядзькава жонка Марыля. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)