Касцю́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Касцю́шкі
Р. Касцю́шак
Касцю́шкаў
Д. Касцю́шкам
В. Касцю́шкі
Т. Касцю́шкамі
М. Касцю́шках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Касцю́шка

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Касцю́шка Касцю́шкі
Р. Касцю́шкі Касцю́шак
Д. Касцю́шку Касцю́шкам
В. Касцю́шку Касцю́шак
Т. Касцю́шкам Касцю́шкамі
М. Касцю́шку Касцю́шках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прысво́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак.

1. каго-што. Завалодаць, самавольна ўзяць у сваю ўласнасць, выдаць за сваё.

П. знойдзенае.

П. чужыя ідэі.

2. што і каму-чаму. Даць (якое-н. званне), назваць якім-н. чынам.

П. званне прафесара. П. плошчы імя Тадэвуша Касцюшкі.

|| незак. прысво́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прысвае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)