касу́рыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. касу́ру касу́рым
2-я ас. касу́рыш касу́рыце
3-я ас. касу́рыць касу́раць
Прошлы час
м. касу́рыў касу́рылі
ж. касу́рыла
н. касу́рыла
Загадны лад
2-я ас. касу́р касу́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час касу́рачы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

касу́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., што.

Разм. Тое, што і касавурыць. Касурыць вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)