кастры́вы, -ая, -ае.

3 кастрой, кастрыцай.

Кастрывая кудзеля.

|| наз. кастры́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кастры́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кастры́вы кастры́вая кастры́вае кастры́выя
Р. кастры́вага кастры́вай
кастры́вае		 кастры́вага кастры́вых
Д. кастры́ваму кастры́вай кастры́ваму кастры́вым
В. кастры́вы (неадуш.)
кастры́вага (адуш.)		 кастры́вую кастры́вае кастры́выя (неадуш.)
кастры́вых (адуш.)
Т. кастры́вым кастры́вай
кастры́ваю		 кастры́вым кастры́вымі
М. кастры́вым кастры́вай кастры́вым кастры́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кастры́вы и кастра́вы с костро́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кастры́вы і кастра́вы, ‑ая, ‑ае.

З кастрыцай, кастрою. Кастрывае зрэб’е. Кастрывае кудзеля. □ Пад пальцам чуваць суровы, кастравы кужаль. Пташнікаў. Моцна спала дзяўчынка на мулкай дзярузе. Да кастравай кудзелі прыпаўшы нічком. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кастра́вы,

гл. кастрывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кастры́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кастры́ва
Р. кастры́вы
Д. кастры́ве
В. кастры́ву
Т. кастры́вай
кастры́ваю
М. кастры́ве

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)