кастру́ля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кастру́ля |
кастру́лі |
| Р. |
кастру́лі |
кастру́ль |
| Д. |
кастру́лі |
кастру́лям |
| В. |
кастру́лю |
кастру́лі |
| Т. |
кастру́ляй кастру́ляю |
кастру́лямі |
| М. |
кастру́лі |
кастру́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кастру́ля, -і, мн. -і, -ру́ль, ж.
Пасудзіна, звычайна цыліндрычнай формы, з ручкамі і крышкай для прыгатавання ежы метадам варкі.
|| памянш.-ласк. кастру́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.
|| прым. кастру́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кастру́ля, ‑і, ж.
Металічная пасудзіна, звычайна цыліндрычнай формы, для прыгатавання ежы. На прыпечку перад засланкай цямнеліся два невялікія чыгункі і алюмініевая каструля. Паслядовіч.
[Ад ням. Kasserolle.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Кастру́ля ’каструля’ (ТСБМ, БРС, Сл. паўн.-зах.). Параўн. рус. кастрю́ля (дыял. кастру́ля), укр. кастру́ля (у Фасмера, 2, 208: укр. костру́ля). Запазычанне з еўрапейскіх моў. Паводле Фасмера, там жа, відавочна, узята з ням. мовы (Kastrol, Kasserolle). Першакрыніцай з’яўляецца франц. casserolle ’каструля’ (Фасмер сумняваецца, што першакрыніцай можа быць гал. kastrol або н.-ням. kastroll). Шанскі (2, К, 88) усё ж мяркуе, што хутчэй за ўсё крыніцай рус. слова з’яўляецца гал. мова (у Пятроўскую эпоху гэта слова было ў марской лексіцы); ням. крыніца здаецца менш верагоднай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
каструля; рондаль (уст.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
ро́ндаль, -я, мн. -і, -яў, м. (уст.).
Каструля з ручкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скарава́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
Каструля з герметычнай накрыўкай для хуткага прыгатавання ежы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кастрю́ля кастру́ля, -лі ж., ро́ндаль, -ля м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запая́цца, ‑яецца; зак.
Падвергнуцца запайванню. Каструля добра запаялася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)