кастра́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кастра́вы кастра́вая кастра́вае кастра́выя
Р. кастра́вага кастра́вай
кастра́вае		 кастра́вага кастра́вых
Д. кастра́ваму кастра́вай кастра́ваму кастра́вым
В. кастра́вы (неадуш.)
кастра́вага (адуш.)		 кастра́вую кастра́вае кастра́выя (неадуш.)
кастра́вых (адуш.)
Т. кастра́вым кастра́вай
кастра́ваю		 кастра́вым кастра́вымі
М. кастра́вым кастра́вай кастра́вым кастра́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кастра́вы,

гл. кастрывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кастры́вы и кастра́вы с костро́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кастры́вы і кастра́вы, ‑ая, ‑ае.

З кастрыцай, кастрою. Кастрывае зрэб’е. Кастрывае кудзеля. □ Пад пальцам чуваць суровы, кастравы кужаль. Пташнікаў. Моцна спала дзяўчынка на мулкай дзярузе. Да кастравай кудзелі прыпаўшы нічком. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)