ка́ставы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́ставы ка́ставая ка́ставае ка́ставыя
Р. ка́ставага ка́ставай
ка́ставае		 ка́ставага ка́ставых
Д. ка́ставаму ка́ставай ка́ставаму ка́ставым
В. ка́ставы (неадуш.)
ка́ставага (адуш.)		 ка́ставую ка́ставае ка́ставыя (неадуш.)
ка́ставых (адуш.)
Т. ка́ставым ка́ставай
ка́ставаю		 ка́ставым ка́ставымі
М. ка́ставым ка́ставай ка́ставым ка́ставых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́ставы ка́стовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́ставы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да касты, уласцівы касце. Каставая сістэма. Каставая замкнутасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́ста, -ы, ДМ ка́сце, мн. -ы, каст і -аў, ж.

1. У краінах Усходу: грамадская група, адасобленая паходжаннем, родам заняткаў і прававым становішчам сваіх членаў.

К. брахманаў.

2. перан. Замкнутая грамадская групоўка, якая ахоўвае сваю адасобленасць і свае саслоўныя і групавыя прывілеі (неадабр.).

|| прым. ка́ставы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сасло́ўна-ка́ставы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сасло́ўна-ка́ставы сасло́ўна-ка́ставая сасло́ўна-ка́ставае сасло́ўна-ка́ставыя
Р. сасло́ўна-ка́ставага сасло́ўна-ка́ставай
сасло́ўна-ка́ставае		 сасло́ўна-ка́ставага сасло́ўна-ка́ставых
Д. сасло́ўна-ка́ставаму сасло́ўна-ка́ставай сасло́ўна-ка́ставаму сасло́ўна-ка́ставым
В. сасло́ўна-ка́ставы (неадуш.)
сасло́ўна-ка́ставага (адуш.)		 сасло́ўна-ка́ставую сасло́ўна-ка́ставае сасло́ўна-ка́ставыя (неадуш.)
сасло́ўна-ка́ставых (адуш.)
Т. сасло́ўна-ка́ставым сасло́ўна-ка́ставай
сасло́ўна-ка́ставаю		 сасло́ўна-ка́ставым сасло́ўна-ка́ставымі
М. сасло́ўна-ка́ставым сасло́ўна-ка́ставай сасло́ўна-ка́ставым сасло́ўна-ка́ставых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сасло́ўна-ка́ставы сосло́вно-ка́стовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́стовый ка́ставы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сосло́вно-ка́стовый сасло́ўна-ка́ставы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сосло́вный

1. ист. сасло́ўны;

2. сасло́ўны; (кастовый) ка́ставы;

сосло́вный дух сасло́ўны дух;

сосло́вные предрассу́дки ка́ставыя (сасло́ўныя) забабо́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сасло́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да саслоўя (у 1 знач.). З расчыненых за памостам дзвярэй паказаўся гурт суддзяў і саслоўных прадстаўнікоў. Колас. // Абумоўлены прыналежнасцю да якога‑н. саслоўя. Саслоўныя прывілеі, Саслоўныя інтарэсы.

2. Заснаваны на падзеле грамадства на саслоўі; уласцівы грамадству, падзеленаму на саслоўі. Саслоўная сістэма выбараў. Саслоўны антаганізм.

3. Уласцівы прывілеяваным саслоўям; каставы. Саслоўны дух. □ У беларускай літаратуры тэма выкрыцця саслоўных забабонаў займае досыць значнае месца. Ярош.

•••

Саслоўная манархія гл. манархія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)