касмаццё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. касмаццё́
Р. касмацця́
Д. касмаццю́
В. касмаццё́
Т. касмаццём
М. касмацці́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

касмаццё, ‑я, н., зб.

Разм. Пасмы валасоў, звычайна пераблытаныя, ускудлачаныя. Лявону за семдзесят пераваліла. Увесь у касмацці сівых валасоў, у барадзе, у вусах. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касмаце́нне, ‑я, н.

Разм. Тое, што і касмаццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)