касмана́ўтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. касмана́ўтка касмана́ўткі
Р. касмана́ўткі касмана́ўтак
Д. касмана́ўтцы касмана́ўткам
В. касмана́ўтку касмана́ўтак
Т. касмана́ўткай
касмана́ўткаю		 касмана́ўткамі
М. касмана́ўтцы касмана́ўтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

касмана́ўтка ж. космона́втка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касмана́ўтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да касманаўт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касмана́ўт, -а, М -на́ўце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст, удзельнік палёту ў космас.

|| ж. касмана́ўтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. касмана́ўцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

космона́втка касмана́ўтка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)