каске́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Лёгкі мужчынскі галаўны ўбор з казырком і аколышкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каске́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каске́тка каске́ткі
Р. каске́ткі каске́так
Д. каске́тцы каске́ткам
В. каске́тку каске́ткі
Т. каске́ткай
каске́ткаю		 каске́ткамі
М. каске́тцы каске́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каске́тка ж. каске́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каске́тка каске́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каске́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Лёгкі мужчынскі галаўны ўбор з казырком і аколышкам.

[Фр. casquette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)