касе́та, -ы, ДМ -се́це, мн. -ы, касе́т, ж.

1. Святлонепранікальны футляр для засцярогі святлоадчувальных матэрыялаў (фота-, кінаплёнкі і пад.).

2. Стандартная па форме прылада, кантэйнер, у які змяшчаюцца якія-н. дэталі, матэрыялы.

Бомбавая к.

3. Плоская закрытая каробка для магнітафоннай стужкі.

|| прым. касе́тны, -ая, -ае.

К. магнітафон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касе́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. касе́та касе́ты
Р. касе́ты касе́т
Д. касе́це касе́там
В. касе́ту касе́ты
Т. касе́тай
касе́таю		 касе́тамі
М. касе́це касе́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

касе́та ж., спец. кассе́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касе́та, ‑ы, ДМ ‑сеце, ж.

1. Святлонепранікальны футляр для прадухілення засвечвання святлоадчувальных матэрыялаў (плёнак, пласцінак і пад.) пры фота- і кіназдымках. // Плоская каробка, у якой размяшчаецца магнітная магнітафонная лента.

2. Прыстасаванне для скідання бомб.

3. Тое, што і кесон (у 3 знач.).

[Ад фр. cassette — скрынка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Касе́та ’касета’ (ТСБМ). Рус. кассе́та, укр. касе́та. Запазычанне, мабыць, праз рус. кассе́та, з еўрапейскіх моў. Крыніцай для рус. слова з’яўляецца, як можна меркаваць, англ. cassette ’касета’, ’шкатулка’ < франц. cassette < італ. cassetta. Гэта апошняе з’яўляецца памяншальнай формай ад cassa ’скрынка, скрыня’. Паводле Шанскага, 2, К, 85, упершыню слова кассета фіксуецца ў рус. мове ў канцы XIX ст. Яно шырока вядома і ў іншых еўрапейскіх мовах. Параўн. укр. касе́та, польск. kaseta, чэш. kaseta, славац. kazeta, балг. касетка, серб.-харв. касета, славен. kaséta.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кампа́кт-касе́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кампа́кт-касе́та кампа́кт-касе́ты
Р. кампа́кт-касе́ты кампа́кт-касе́т
Д. кампа́кт-касе́це кампа́кт-касе́там
В. кампа́кт-касе́ту кампа́кт-касе́ты
Т. кампа́кт-касе́тай
кампа́кт-касе́таю		 кампа́кт-касе́тамі
М. кампа́кт-касе́це кампа́кт-касе́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сідзіро́м-касе́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сідзіро́м-касе́та сідзіро́м-касе́ты
Р. сідзіро́м-касе́ты сідзіро́м-касе́т
Д. сідзіро́м-касе́це сідзіро́м-касе́там
В. сідзіро́м-касе́ту сідзіро́м-касе́ты
Т. сідзіро́м-касе́тай
сідзіро́м-касе́таю		 сідзіро́м-касе́тамі
М. сідзіро́м-касе́це сідзіро́м-касе́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кассе́та фото и пр. касе́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ада́птар, ‑а, м.

1. Прылада для электраакустычнага ўзнаўлення механічных запісаў гуку; гуказдымальнік.

2. Спецыяльная касета для ўтрымання плоскіх фотаплёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бабі́на ’касета’. Рус. бобина, укр. бобіна. Новае запазычанне з франц. bobine ’шпулька’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)