каса́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. каса́цыя
Р. каса́цыі
Д. каса́цыі
В. каса́цыю
Т. каса́цыяй
каса́цыяю
М. каса́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каса́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Абскарджанне і перагляд судовага рашэння, якое яшчэ не ўступіла ў законную сілу, вышэйстаячай судовай інстанцыяй па скарзе бакоў або пратэсце пракурора (спец.).

К. прысуду.

Падаць на касацыю.

2. Заява з просьбай аб пераглядзе або адмене судовага рашэння (разм.).

Падаць касацыю.

3. Адмена выбараў або прызнанне іх несапраўднымі ў выніку парушэння выбарчага закона.

|| прым. касацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каса́цыя ж., в разн. знач. касса́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каса́цыя, ‑і, ж.

1. Абскарджанне і перагляд вышэйшым судом судовых рашэнняў і прыгавораў, якія яшчэ не ўступілі ў сілу. Касацыя прысуду.

2. Разм. Заява аб пераглядзе рашэння суда. Падаць касацыю.

3. Прызнанне выбараў несапраўднымі і адмена іх у выніку парушэння канстытуцыі або выбарчага закона. Касацыя выбараў.

[Ад лац. cassatio — адмена, знішчэппе.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касса́ция в разн. знач. каса́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)