касаві́льна, -а, мн. -ы, -аў, н. (разм.).

Тое, што і кассё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касаві́льна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. касаві́льна касаві́льны
Р. касаві́льна касаві́льнаў
Д. касаві́льну касаві́льнам
В. касаві́льна касаві́льны
Т. касаві́льнам касаві́льнамі
М. касаві́льне касаві́льнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

касаві́льна ср., обл., см. кассё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касаві́льна, ‑а, н.

Абл. Кассё. Толік узышоў на загон, паставіў касу, утыркнуўшы яе касавільнам у зямлю, узяў у руку мянташку. Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Касаві́льна ’кассё’ (Касп.), да касавіла (гл.) з дабаўленнем суфікса ‑ьno (SP, 1, 136–137).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ке́сьцэ ’асада касы, цаўё, касаўё, касавільна’ (Дразд.). Да каса (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзяржанне, дзяржальна, ручка / у нажа ці відэльца: тронак / у касы: кассё, касаўё, касавільна / у грабель: грабільна / у пугі: пугаўё, пужальна / у цэпа: цапільна / у вуды: вудзільна / у сцяга: дрэўка / у шаблі: эфес; дзяржанка, дзяржак, дзержанок (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)