кар’еры́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кар’еры́стка кар’еры́сткі
Р. кар’еры́сткі кар’еры́стак
Д. кар’еры́стцы кар’еры́сткам
В. кар’еры́стку кар’еры́стак
Т. кар’еры́сткай
кар’еры́сткаю		 кар’еры́сткамі
М. кар’еры́стцы кар’еры́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кар’еры́стка ж. карьери́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кар’еры́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да кар’ерыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кар’еры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які імкнецца зрабіць кар’еру (у 1 знач.) і клапоціцца толькі пра асабісты поспех, не зважаючы на інтарэсы іншых.

|| ж. кар’еры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. кар’еры́сцкі, -ая, -ае.

Кар’ерысцкія планы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карьери́стка кар’еры́стка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)