кар’е́р¹, -у, м.

Самы хуткі бег каня.

Пусціць каня ў к. (кар’ерам).

◊

З месца ў кар’ер — адразу, без падрыхтоўкі.

|| прым. кар’е́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кар’е́р

‘бег каня’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кар’е́р
Р. кар’е́ру
Д. кар’е́ру
В. кар’е́р
Т. кар’е́рам
М. кар’е́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кар’е́р

‘месца здабычы карысных выкапняў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кар’е́р кар’е́ры
Р. кар’е́ра кар’е́раў
Д. кар’е́ру кар’е́рам
В. кар’е́р кар’е́ры
Т. кар’е́рам кар’е́рамі
М. кар’е́ры кар’е́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кар’е́р², -а, мн. -ы, -аў, м.

Месца адкрытай здабычы карысных выкапняў, а таксама месца, дзе капаюць гліну, пясок і пад.

|| прым. кар’е́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кар’е́р I, -ру м. (бег лошади) карье́р;

імча́цца ~рам — мча́ться карье́ром;

◊ з ме́сца ў к. — с ме́ста в карье́р

кар’е́р II м., горн. карье́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кар’е́р ​1, ‑у, м.

Самы хуткі бег каня з пачарговай перастаноўкай разам пярэдніх і задніх ног. Пусціць каня ў кар’ер.

•••

З месца ў кар’ер гл. месца.

[Фр. carrière.]

кар’е́р ​2, ‑а, м.

Месца здабычы карысных выкапняў адкрытым спосабам; месца, дзе капаюць гліну, пясок і пад. Тарфяны кар’ер. Пясчаны кар’ер. □ За цагельняй — кар’еры, у якіх капаюць гліну. Навуменка.

[Фр. carrière.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кар’е́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кар’е́ра кар’е́ры
Р. кар’е́ры кар’е́р
Д. кар’е́ры кар’е́рам
В. кар’е́ру кар’е́ры
Т. кар’е́рай
кар’е́раю		 кар’е́рамі
М. кар’е́ры кар’е́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карье́р​II горн. кар’е́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лабрадары́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лабрадарыту. Лабрадарытавы кар’ер. // Зроблены з лабрадарыту. Лабрадарытавыя пліты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карье́р​I (бег лошади) кар’е́р, -ру м., мн. нет;

мча́ться карье́ром імча́цца кар’е́рам;

◊

с ме́ста в карье́р з ме́сца ў кар’е́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)