карэкці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; незак., што.

1. Уносіць карэктывы, папраўкі ў што-н.

К. праект пастановы.

К. агонь артылерыі.

2. Выпраўляць памылкі ў карэктуры.

К. артыкул.

|| зак. скарэкці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны (да 1 знач.) і адкарэкці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны (да 1 знач.).

|| наз. карэкці́раванне, -я, н. і карэкціро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж. (да 1 знач.); прым. карэкціро́вачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэкці́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карэкці́рую карэкці́руем
2-я ас. карэкці́руеш карэкці́руеце
3-я ас. карэкці́руе карэкці́руюць
Прошлы час
м. карэкці́раваў карэкці́равалі
ж. карэкці́равала
н. карэкці́равала
Загадны лад
2-я ас. карэкці́руй карэкці́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час карэкці́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карэкці́раваць несов., в разн. знач. корректи́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карэкці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

1. Уносіць карэктывы, папраўкі ў што‑н. Карэкціраваць план. // У ваеннай справе — рабіць карэкціроўку (у 1 знач.). Карэкціраваць агонь артылерыі.

2. Выпраўляць памылкі ў адбітку друкарскага набору. Карэкціраваць кнігу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарэкці́раваць гл. карэкціраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адкарэкці́раваць гл. карэкціраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракарэкці́раваць гл. карэкціраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэкці́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да карэкціраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэкці́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. карэкціраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

корректи́ровать несов., в разн. знач. карэкці́раваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)