карэ́кцыя, -і, ж. (спец.).

1. Выпраўленне, частковае змяненне чаго-н.

К. зроку.

2. Унясенне паправак у дзеянне вымяральных прыбораў, рэгулятараў у залежнасці ад змен умоў іх эксплуатацыі.

К. траекторыі палёту самалёта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэ́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карэ́кцыя карэ́кцыі
Р. карэ́кцыі карэ́кцый
Д. карэ́кцыі карэ́кцыям
В. карэ́кцыю карэ́кцыі
Т. карэ́кцыяй
карэ́кцыяю		 карэ́кцыямі
М. карэ́кцыі карэ́кцыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карэ́кцыя ж., спец. корре́кция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карэ́кцыя, ‑і, ж.

Выпраўленне, частковае змяненне чаго‑н. Карэкцыя зроку пры дапамозе акуляраў. Карэкцыя траекторыі палёту касмічнага карабля.

[Лац. correctio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

корре́кция спец. карэ́кцыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)