карэ́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карэ́ец карэ́йцы
Р. карэ́йца карэ́йцаў
Д. карэ́йцу карэ́йцам
В. карэ́йца карэ́йцаў
Т. карэ́йцам карэ́йцамі
М. карэ́йцу карэ́йцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карэ́ец,

гл. карэйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коре́ец карэ́ец, -рэ́йца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карэ́йцы, ‑аў; адз. карэец, ‑рэйца, м.; карэянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. карэянкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Карэі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)