кары́нфскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кары́нфскі кары́нфская кары́нфскае кары́нфскія
Р. кары́нфскага кары́нфскай
кары́нфскае		 кары́нфскага кары́нфскіх
Д. кары́нфскаму кары́нфскай кары́нфскаму кары́нфскім
В. кары́нфскі
кары́нфскага		 кары́нфскую кары́нфскае кары́нфскія
Т. кары́нфскім кары́нфскай
кары́нфскаю		 кары́нфскім кары́нфскімі
М. кары́нфскім кары́нфскай кары́нфскім кары́нфскіх

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кары́нфскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да старажытнагрэчаскага горада Карынфа. // Які з’яўляецца выражэннем архітэктурнага стылю, што склаўся ў Старажытнай Грэцыі ў Карынфе. Карынфская калона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кори́нфский кары́нфскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́рдар², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Разнавіднасць спалучэння, парадак размяшчэння частак архітэктурных канструкцый (калон і антаблемента).

Грэчаскі о.

Карынфскі о.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Кори́нфский зали́в Кары́нфскі залі́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́рдэр ​1, ‑а, м.

Пісьмовае распараджэнне; дакумент на атрыманне, на выдачу чаго‑н. Расходны ордэр. Ордэр на вобыск. □ [Тася:] — Я магу не прыходзіць, мой пакой зоймуць па ордэру. Мікуліч.

[Фр. ordre ад лац. ordo — рад, парадак.]

о́рдэр ​2, ‑а, м.

Спец. Разнавіднасць спалучэння, парадак размяшчэння частак архітэктурных канструкцыі (калон і антаблементу). Грэчаскі ордэр. Карынфскі ордэр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́рдэн I м. (знак отличия) о́рден

о́рдэн II (община, объединение, организация) о́рден

о́рдэн III м., архит. о́рден;

дары́чны о. — дори́ческий о́рден;

кары́нфскі о. — кори́нфский о́рден;

по́ўны о. — по́лный о́рден

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)