карчава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. карчу́ецца карчу́юцца
Прошлы час
м. карчава́ўся карчава́ліся
ж. карчава́лася
н. карчава́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карчава́цца несов., страд. корчева́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карчава́цца, ‑чуецца; незак.

Зал. да карчаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

корчева́ться страд. карчава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́корчёвываться страд. выкарчо́ўвацца, карчава́цца; см. выкорчёвывать​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)