ка́ртэр м., тех. ка́ртер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́ртэр, ‑а, м.

Металічная каробка, якая служыць апорай для рухавіка ўнутранага згарання, а таксама засцерагае яго ад пашкоджання і забруджвання.

[Англ. carter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)