карту́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
карту́зны |
карту́зная |
карту́знае |
карту́зныя |
| Р. |
карту́знага |
карту́знай
карту́знае |
карту́знага |
карту́зных |
| Д. |
карту́знаму |
карту́знай |
карту́знаму |
карту́зным |
| В. |
карту́зны (неадуш.)
карту́знага (адуш.) |
карту́зную |
карту́знае |
карту́зныя (неадуш.)
карту́зных (адуш.) |
| Т. |
карту́зным |
карту́знай
карту́знаю |
карту́зным |
карту́знымі |
| М. |
карту́зным |
карту́знай |
карту́зным |
карту́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
карту́з, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
Мужчынскі галаўны ўбор з аколышкам і цвёрдым казырком.
|| прым. карту́зны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
карту́зный
1. ша́пачны;
2. уст. мяшэ́чны, паке́тны;
3. воен., ист. карту́зны; см. карту́з.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)