Карто́пель ’бульба’ (Жыв. сл., Выг.), да картофель, якое з польск. kartofel < ням. Kartoffel < іт. tartufolo ’труфель’, потым ’бульба’, названая так дзякуючы падабенству да труфеля (Слаўскі, 2, 89).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

карто́плі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. карто́плі
Р. карто́пляў
карто́пель
Д. карто́плям
В. карто́плі
Т. карто́плямі
М. карто́плях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Карто́фляшкі ’бульбяныя піражкі з макам’ (Шпіл.). да картофель (гл. картопель).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Карто́шка ’бульба’ з дэмінутыўным складаным суфіксам юшка. Гл. картопель, картопля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карто́пля ’бульба’ (Нас., Шат., Жыв. сл., Сцяшк., Выг., Янк. II, Шн., Бяльк.). Гл. картопель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)