карто́н в разн. знач. кардо́н, -ну м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прэсава́ны
1. прич. прессо́ванный; см. прэсава́ць;
2. прил. прессо́ванный;
п. кардо́н — прессо́ванный карто́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Па́пка ’вокладка з картону, скуры і пад. для захоўвання папер, малюнкаў і пад.’ (ТСБМ). Праз рус. па́пка з ням. Pappe ’картон’, якое ад Pappe ’каша’, таму што раней слаі паперы звязваліся тоўстай праслойкай клейстара’ (Клюге-Гётце, 431; Фасмер, 3, 201).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бі́бул ’картон’ (Арх. Бяльк., слонім.), бібу́ла ’прамакальная папера’ (Сцяц.). Укр. бібу́ла ’абгортачная папера’. З польск. bibuła ’від грубай паперы, якая ўцягвае ў сябе вільгаць’ (а гэта з лац. bibula да bibere ’піць’, гл. Варш. сл., 1, 145; Брукнер, 25). Ст.-бел. бибула ’тонкая абгортачная папера’ (XVII ст., Булыка, Запазыч.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
змя́кнуць сов., прям., перен., разг. смя́кнуть;
кардо́н на дажджы́ змяк — карто́н на дожде́ смяк;
як прыйшло́ да спра́вы, ён зусі́м змяк — как косну́лось де́ла, он совсе́м смяк
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кардо́н I, -ну м., в разн. знач. карто́н;
ліст ~ну — лист карто́на
кардо́н II м.
1. в разн. знач. кордо́н;
паграні́чны к. — пограни́чный кордо́н;
лясны́ к. — лесно́й кордо́н;
тамо́жны к. — тамо́женный кордо́н;
2. грани́ца ж., рубе́ж, кордо́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)