картасхе́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
картасхе́ма |
картасхе́мы |
| Р. |
картасхе́мы |
картасхе́м |
| Д. |
картасхе́ме |
картасхе́мам |
| В. |
картасхе́му |
картасхе́мы |
| Т. |
картасхе́май
картасхе́маю |
картасхе́мамі |
| М. |
картасхе́ме |
картасхе́мах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
картасхе́ма, ‑ы, ж.
Спрошчаная, безмаштабная і без геаграфічнай сеткі карта для ілюстрацыі істотных рыс якой‑н. з’явы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
картосхе́ма картасхе́ма, -мы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)