картава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што (разм.).

Перамешваць карты ў калодзе.

|| наз. картава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

картава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карту́ю карту́ем
2-я ас. карту́еш карту́еце
3-я ас. карту́е карту́юць
Прошлы час
м. картава́ў картава́лі
ж. картава́ла
н. картава́ла
Загадны лад
2-я ас. карту́й карту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час карту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

картава́ць несов., разг. (игральные карты) тасова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

картава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Тасаваць карты. Корчак сяк і так картаваў карты. Выпадала адно: ісці па Раўбіча. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Картава́ць ’тасаваць карты’ (ТСБМ, Сцяшк., Янк. III, Гарэц., Янк. I), да карта 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тасова́ть несов. тасава́ць, картава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе.

Зак. да картаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

картава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. картаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

картава́ны разг. тасо́ванный; см. картава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

картава́нне ср., разг. тасо́вка ж.; см. картава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)