карса́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карса́к карсакі́
Р. карсака́ карсако́ў
Д. карсаку́ карсака́м
В. карсака́ карсако́ў
Т. карсако́м карсака́мі
М. карсаку́ карсака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карса́к, -ка́ м., зоол. корса́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карса́к, ‑а, м.

Драпежная млекакормячая жывёліна сямейства сабачых; дробная ліса, якая распаўсюджана ў стэпах і паўпустынях Паўднёва-Усходняй Еўропы і Азіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

корса́к зоол. карса́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)