карпарацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
карпарацы́йны |
карпарацы́йная |
карпарацы́йнае |
карпарацы́йныя |
| Р. |
карпарацы́йнага |
карпарацы́йнай
карпарацы́йнае |
карпарацы́йнага |
карпарацы́йных |
| Д. |
карпарацы́йнаму |
карпарацы́йнай |
карпарацы́йнаму |
карпарацы́йным |
| В. |
карпарацы́йны (неадуш.)
карпарацы́йнага (адуш.) |
карпарацы́йную |
карпарацы́йнае |
карпарацы́йныя (неадуш.)
карпарацы́йных (адуш.) |
| Т. |
карпарацы́йным |
карпарацы́йнай
карпарацы́йнаю |
карпарацы́йным |
карпарацы́йнымі |
| М. |
карпарацы́йным |
карпарацы́йнай |
карпарацы́йным |
карпарацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
карпарацы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да карпарацыі; вузкагрупавы, адасоблены. Карпарацыйныя інтарэсы. Карпарацыйная замкнутасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карпара́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Група асоб, аб’яднаных прафесійнымі або саслоўнымі інтарэсамі.
Радыёвяшчальная к.
2. Адна з форм манапалістычнага аб’яднання.
|| прым. карпарацы́йны, -ая, -ае.
Карпарацыйныя інтарэсы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)