карні́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карні́сты карні́стая карні́стае карні́стыя
Р. карні́стага карні́стай
карні́стае		 карні́стага карні́стых
Д. карні́стаму карні́стай карні́стаму карні́стым
В. карні́сты (неадуш.)
карні́стага (адуш.)		 карні́стую карні́стае карні́стыя (неадуш.)
карні́стых (адуш.)
Т. карні́стым карні́стай
карні́стаю		 карні́стым карні́стымі
М. карні́стым карні́стай карні́стым карні́стых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Карні́сты ’пераборлівы’ (Сл. паўн.-зах.). Магчыма, запазычанне з літ. мовы. Параўн. літ. karnüs ’тс’ (Сл. паўн.-зах., 2, 420). Беларускае слова атрымала прадуктыўны суфікс назваў асоб⇉іст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)