кармі́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

1. гл. карміцель.

2. Жанчына, якая корміць грудзьмі чужое дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кармі́целька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кармі́целька кармі́целькі
Р. кармі́целькі кармі́целек
Д. кармі́цельцы кармі́целькам
В. кармі́цельку кармі́целек
Т. кармі́целькай
кармі́целькаю		 кармі́целькамі
М. кармі́цельцы кармі́цельках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кармі́целька ж. корми́лица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кармі́целька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

1. Жан. да карміцель.

2. Жанчына, якая корміць грудзьмі чужое дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кармі́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Той, хто корміць, забяспечвае пражыткам.

|| ж. кармі́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паі́целька-кармі́целька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. паі́целька-кармі́целька паі́целькі-кармі́целькі
Р. паі́целькі-кармі́целькі паі́целек-кармі́целек
Д. паі́цельцы-кармі́цельцы паі́целькам-кармі́целькам
В. паі́цельку-кармі́цельку паі́целек-кармі́целек
Т. паі́целькай-кармі́целькай
паі́целькаю-кармі́целькаю		 паі́целькамі-кармі́целькамі
М. паі́цельцы-кармі́цельцы паі́цельках-кармі́цельках

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паі́целька-кармі́целька ж., нар.-поэт. пои́лица-корми́лица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кармі́ліца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж. (разм.).

Тое, што і карміцелька.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кармі́ліца ж., разг., см. кармі́целька

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кармі́ліца, ‑ы, ж.

1. Жан. да кармілец.

2. Тое, што і карміцелька (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)