кармі́лец, -льца, мн. -льцы, -льцаў, м. (разм.).

Тое, што і карміцель.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кармі́лец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кармі́лец кармі́льцы
Р. кармі́льца кармі́льцаў
Д. кармі́льцу кармі́льцам
В. кармі́льца кармі́льцаў
Т. кармі́льцам кармі́льцамі
М. кармі́льцу кармі́льцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кармі́лец, -льца м., разг., см. кармі́цель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кармі́лец, ‑льца, м.

Тое, што і карміцель. Сын жа быў сям’і апораю і кармільцам быў адзін, Працаваць хадзіў на фабрыку. Танк. Рабочы пасёлак туліўся ля невялікага цвікавага завода, які быў кармільцам усіх, хто жыў у пасёлку. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кармі́ліца, ‑ы, ж.

1. Жан. да кармілец.

2. Тое, што і карміцелька (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)