кармацэ́х
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кармацэ́х |
кармацэ́хі |
| Р. |
кармацэ́ха |
кармацэ́хаў |
| Д. |
кармацэ́ху |
кармацэ́хам |
| В. |
кармацэ́х |
кармацэ́хі |
| Т. |
кармацэ́хам |
кармацэ́хамі |
| М. |
кармацэ́ху |
кармацэ́хах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кармацэ́х, ‑а, м.
Цэх на жывёлагадоўчай ферме для механізаванай нарыхтоўкі кармоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кормоце́х с.-х. кармацэ́х, -ха м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
карма... (гл. корма...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «корма...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: кармакухня, кармарэзка, кармасклад, кармацэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)