ка́рліца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ка́рліца |
ка́рліцы |
| Р. |
ка́рліцы |
ка́рліц |
| Д. |
ка́рліцы |
ка́рліцам |
| В. |
ка́рліцу |
ка́рліц |
| Т. |
ка́рліцай
ка́рліцаю |
ка́рліцамі |
| М. |
ка́рліцы |
ка́рліцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ка́рліца ж., уст. ка́рлица
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ка́рлица ка́рліца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)