каржа́віць

‘пакрываць што-небудзь брудам’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. каржа́ўлю каржа́вім
2-я ас. каржа́віш каржа́віце
3-я ас. каржа́віць каржа́вяць
Прошлы час
м. каржа́віў каржа́вілі
ж. каржа́віла
н. каржа́віла
Загадны лад
2-я ас. каржа́ў каржа́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час каржа́вячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Каржа́віць, каржэць ’пакрыцца брудам, граззю’ (Др.-Падб., Гарэц.), параўн. рус. каржевина ’жалезны нагар, акаліна’, да іржа (гл.) з прэфіксам ко- (Фасмер, 2, 198).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)