кардамо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кардамо́н
Р. кардамо́ну
Д. кардамо́ну
В. кардамо́н
Т. кардамо́нам
М. кардамо́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кардамо́н, -у, м.

1. Трапічная расліна сямейства імбірных.

2. Насенне гэтай расліны, якое ўжыв. як вострая прыправа.

|| прым. кардамо́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кардамо́н, -ну м., бот., кул. кардамо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кардамо́н бот., кул. кардамо́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кардамо́н, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Шматгадовая трапічная расліна сямейства імбірных.

2. ‑у, зб. Насенне гэтай расліны, якое ўжываюць як вострую прыправу.

[Грэч. kardamōmon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)