карбі́давы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карбі́давы карбі́давая карбі́давае карбі́давыя
Р. карбі́давага карбі́давай
карбі́давае		 карбі́давага карбі́давых
Д. карбі́даваму карбі́давай карбі́даваму карбі́давым
В. карбі́давы (неадуш.)
карбі́давага (адуш.)		 карбі́давую карбі́давае карбі́давыя (неадуш.)
карбі́давых (адуш.)
Т. карбі́давым карбі́давай
карбі́даваю		 карбі́давым карбі́давымі
М. карбі́давым карбі́давай карбі́давым карбі́давых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карбі́давы, см. карбі́дны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карбі́давы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і карбідны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбі́д, -у, М -дзе, м. (спец.).

Злучэнне вугляроду з некаторымі металамі і металоідамі.

К. кальцыю.

|| прым. карбі́давы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карби́дный карбі́дны, карбі́давы;

карби́дная ла́мпа карбі́дная (карбі́давая) ля́мпа.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карбі́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карбіду, дзейнічае з дапамогай карбіду; карбідавы. Карбідная лямпа. Карбідны ліхтар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)