карбо́лавы, -ая, -ае.

Які змяшчае ў сабе карболавую кіслату.

К. раствор.

○

Карболавая кіслата — ядавітая вадкасць з характэрным пахам, якая скарыстоўваецца як антысептычны і дэзынфекцыйны сродак; раствор фенолу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карбо́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карбо́лавы карбо́лавая карбо́лавае карбо́лавыя
Р. карбо́лавага карбо́лавай
карбо́лавае		 карбо́лавага карбо́лавых
Д. карбо́лаваму карбо́лавай карбо́лаваму карбо́лавым
В. карбо́лавы (неадуш.)
карбо́лавага (адуш.)		 карбо́лавую карбо́лавае карбо́лавыя (неадуш.)
карбо́лавых (адуш.)
Т. карбо́лавым карбо́лавай
карбо́лаваю		 карбо́лавым карбо́лавымі
М. карбо́лавым карбо́лавай карбо́лавым карбо́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карбо́лавы карбо́ловый;

○ ~вая кіслата́ — карбо́ловая кислота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карбо́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе карболавую кіслату. Карболавы раствор.

•••

Карболавая кіслата гл. кіслата.

[Ад лац. carbo — вугаль і oleum — алей.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбо́ловый карбо́лавы;

карбо́ловая кислота́ хим. карбо́лавая кіслата́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)