карача́ева-чэрке́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карача́ева-чэрке́скі карача́ева-чэрке́ская карача́ева-чэрке́скае карача́ева-чэрке́скія
Р. карача́ева-чэрке́скага карача́ева-чэрке́скай
карача́ева-чэрке́скае
карача́ева-чэрке́скага карача́ева-чэрке́скіх
Д. карача́ева-чэрке́скаму карача́ева-чэрке́скай карача́ева-чэрке́скаму карача́ева-чэрке́скім
В. карача́ева-чэрке́скі (неадуш.)
карача́ева-чэрке́скага (адуш.)
карача́ева-чэрке́скую карача́ева-чэрке́скае карача́ева-чэрке́скія (неадуш.)
карача́ева-чэрке́скіх (адуш.)
Т. карача́ева-чэрке́скім карача́ева-чэрке́скай
карача́ева-чэрке́скаю
карача́ева-чэрке́скім карача́ева-чэрке́скімі
М. карача́ева-чэрке́скім карача́ева-чэрке́скай карача́ева-чэрке́скім карача́ева-чэрке́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Карача́ево-Черке́сия Карача́ева-Чэрке́сія;

Карача́ево-Черке́сская Респу́блика Карача́ева-Чэрке́ская Рэспу́бліка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карача́ево-черке́сский карача́ева-чэрке́скі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарке́сы, -аў, адз.е́с, -а, м.

Народ, які жыве ў Карачаева-Чаркескай Рэспубліцы, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. чарке́шанка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. чарке́скі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карача́еўцы, -аў, адз.а́евец, -ча́еўца, м.

Адзін з народаў, які насяляе Карачаева-Чаркескую Рэспубліку, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. карача́еўка, -і, ДМа́еўцы, мн. -і, -ча́евак.

|| прым. карача́еўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абазі́ны, ‑аў; адз. абазін, ‑а, м., абазінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. абазінкі, ‑нак; ж.

Народ, які жыве ў Карачаева-Чэркескай аўтаномнай вобласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карача́еўцы, ‑аў; адз. карачаевец, ‑чаеўца, м.; карачаеўка, ‑і, ДМ ‑чаеўцы; мн. карачаеўкі, ‑чаевак; ж.

Адзін з народаў, які насяляе Карачаева-Чэркескую аўтаномную вобласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чэрке́сы, ‑аў; адз. чэркес, ‑а, м.; чэркешанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. чэркешанкі, ‑нак; ж.

Адзін з народаў, якія насяляюць Карачаева-Чэркескую аўтаномную вобласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)