карасі́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карасі́ны карасі́ная карасі́нае карасі́ныя
Р. карасі́нага карасі́най
карасі́нае		 карасі́нага карасі́ных
Д. карасі́наму карасі́най карасі́наму карасі́ным
В. карасі́ны (неадуш.)
карасі́нага (адуш.)		 карасі́ную карасі́нае карасі́ныя (неадуш.)
карасі́ных (адуш.)
Т. карасі́ным карасі́най
карасі́наю		 карасі́ным карасі́нымі
М. карасі́ным карасі́най карасі́ным карасі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карасі́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карасі́ны карасі́ная карасі́нае карасі́ныя
Р. карасі́нага карасі́най
карасі́нае		 карасі́нага карасі́ных
Д. карасі́наму карасі́най карасі́наму карасі́ным
В. карасі́ны (неадуш.)
карасі́нага (адуш.)		 карасі́ную карасі́нае карасі́ныя (неадуш.)
карасі́ных (адуш.)
Т. карасі́ным карасі́най
карасі́наю		 карасі́ным карасі́нымі
М. карасі́ным карасі́най карасі́ным карасі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карасі́ны карасёвый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кара́сь, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Прэснаводная рыба сямейства карпавых з чырванаватымі плаўнікамі.

|| прым. карасёвы, -ая, -ае і карасі́ны, -ая, -ае.

Карасёвая юшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карасі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. карасі́на
Р. карасі́ны
Д. карасі́не
В. карасі́ну
Т. карасі́най
карасі́наю
М. карасі́не

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карасі́на, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і газа. Сядзелі [бацькі і дзяды] у балоце, у твані, не было запалак, карасіны — абыходзіліся без іх. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)