карасё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карасё́вы карасё́вая карасё́вае карасё́выя
Р. карасё́вага карасё́вай
карасё́вае		 карасё́вага карасё́вых
Д. карасё́ваму карасё́вай карасё́ваму карасё́вым
В. карасё́вы (неадуш.)
карасё́вага (адуш.)		 карасё́вую карасё́вае карасё́выя (неадуш.)
карасё́вых (адуш.)
Т. карасё́вым карасё́вай
карасё́ваю		 карасё́вым карасё́вымі
М. карасё́вым карасё́вай карасё́вым карасё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карасёвы карасёвый; кара́сий, караси́ный;

~вая ю́шка — карасёвая уха́;

~вая ікра́ — кара́сья (караси́ная) икра́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карасёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карася. Карасёвая ікра. // Прыгатаваны з карася. Карасёвая юшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кара́сь, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Прэснаводная рыба сямейства карпавых з чырванаватымі плаўнікамі.

|| прым. карасёвы, -ая, -ае і карасі́ны, -ая, -ае.

Карасёвая юшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карасёвый и кара́сий карасёвы;

карасёвая уха́ карасёвая ю́шка;

кара́сий глаз карасёвае во́ка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)