каранацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
каранацы́йны |
каранацы́йная |
каранацы́йнае |
каранацы́йныя |
| Р. |
каранацы́йнага |
каранацы́йнай
каранацы́йнае |
каранацы́йнага |
каранацы́йных |
| Д. |
каранацы́йнаму |
каранацы́йнай |
каранацы́йнаму |
каранацы́йным |
| В. |
каранацы́йны (неадуш.)
каранацы́йнага (адуш.) |
каранацы́йную |
каранацы́йнае |
каранацы́йныя (неадуш.)
каранацы́йных (адуш.) |
| Т. |
каранацы́йным |
каранацы́йнай
каранацы́йнаю |
каранацы́йным |
каранацы́йнымі |
| М. |
каранацы́йным |
каранацы́йнай |
каранацы́йным |
каранацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
каранацы́йны коронацио́нный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каранацы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да каранацыі. Каранацыйная ўрачыстасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карана́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
Урачыстая цырымонія ўскладання кароны на манарха, які ўступае на прастол.
|| прым. каранацы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
коронацио́нный каранацы́йны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)