карале́ўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
карале́ўскі |
карале́ўская |
карале́ўскае |
карале́ўскія |
| Р. |
карале́ўскага |
карале́ўскай карале́ўскае |
карале́ўскага |
карале́ўскіх |
| Д. |
карале́ўскаму |
карале́ўскай |
карале́ўскаму |
карале́ўскім |
| В. |
карале́ўскі (неадуш.) карале́ўскага (адуш.) |
карале́ўскую |
карале́ўскае |
карале́ўскія (неадуш.) карале́ўскіх (адуш.) |
| Т. |
карале́ўскім |
карале́ўскай карале́ўскаю |
карале́ўскім |
карале́ўскімі |
| М. |
карале́ўскім |
карале́ўскай |
карале́ўскім |
карале́ўскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ві́цэ-карале́ўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ві́цэ-карале́ўскі |
ві́цэ-карале́ўская |
ві́цэ-карале́ўскае |
ві́цэ-карале́ўскія |
| Р. |
ві́цэ-карале́ўскага |
ві́цэ-карале́ўскай ві́цэ-карале́ўскае |
ві́цэ-карале́ўскага |
ві́цэ-карале́ўскіх |
| Д. |
ві́цэ-карале́ўскаму |
ві́цэ-карале́ўскай |
ві́цэ-карале́ўскаму |
ві́цэ-карале́ўскім |
| В. |
ві́цэ-карале́ўскі ві́цэ-карале́ўскага |
ві́цэ-карале́ўскую |
ві́цэ-карале́ўскае |
ві́цэ-карале́ўскія ві́цэ-карале́ўскіх |
| Т. |
ві́цэ-карале́ўскім |
ві́цэ-карале́ўскай ві́цэ-карале́ўскаю |
ві́цэ-карале́ўскім |
ві́цэ-карале́ўскімі |
| М. |
ві́цэ-карале́ўскім |
ві́цэ-карале́ўскай |
ві́цэ-карале́ўскім |
ві́цэ-карале́ўскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
карале́ўскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да караля (у 1 знач.) і каралевы (у 1, 2 знач.), належыць ім. Каралеўская ўлада. Каралеўскае войска. Каралеўскі палац.
2. У шахматах — які знаходзіцца на той палове дошкі, дзе кароль. Каралеўскі фланг. Каралеўская пешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., што.
1. Малацьбой аддзяліць зерне ад калосся, стручкоў і пад.; абмалаціць. Змалаціць жыта. Змалаціць гарох.
2. Разм. Моцна збіць, пабіць (пра людзей). Як наляцеў .. [рыцар], дык усё каралеўскае войска збіў .. з малаціў. Якімовіч. // Перабіць, паламаць (пра рэчы). Змалаціць усю пасуду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)