кара́кскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кара́кскі кара́кская кара́кскае кара́кскія
Р. кара́кскага кара́кскай
кара́кскае		 кара́кскага кара́кскіх
Д. кара́кскаму кара́кскай кара́кскаму кара́кскім
В. кара́кскі (неадуш.)
кара́кскага (адуш.)		 кара́кскую кара́кскае кара́кскія (неадуш.)
кара́кскіх (адуш.)
Т. кара́кскім кара́кскай
кара́кскаю		 кара́кскім кара́кскімі
М. кара́кскім кара́кскай кара́кскім кара́кскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кара́кскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карака, каракаў, належыць ім. Каракская мова. Каракскі пасёлак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кара́кі, -аў, адз. кара́к, -а, м.

Народнасць, якая складае асноўнае карэннае насельніцтва Камчацкага краю.

|| ж. кара́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. кара́кскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

коря́кский кара́кскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)