караго́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. караго́днік караго́днікі
Р. караго́дніка караго́днікаў
Д. караго́дніку караго́днікам
В. караго́дніка караго́днікаў
Т. караго́днікам караго́днікамі
М. караго́дніку караго́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)