карава́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карава́йка карава́йкі
Р. карава́йкі карава́ек
Д. карава́йцы карава́йкам
В. карава́йку карава́ек
Т. карава́йкай
карава́йкаю		 карава́йкамі
М. карава́йцы карава́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)